Apokalipsa

Słowo "Apokalipsa" pochodzi od greckiego słowa "Apocalupsis", które oznacza: objawiając, ujawnienie, pozbawiać przykrycia.
Księga Objawienia określana jest również jako "Apokalipsa św. Jana", gdyż jest objawieniem danym apostołowi Janowi przez Boga o czasach ostatecznych.

Czasy ostateczne związane są z "Powtórnym Przyjściem" Chrystusa i bitwą Armagedon są określane jako Apokalipsa.

Trzeba nadmienić, że oprócz Księgi Objawienia w Biblii, znajdują się inna literatura apokaliptyczna:

Księga Daniela rozdziały 7-12,
Księga Izajasza rozdziały 24-27,
Księga Ezechiela rozdziały 37-41
Księga Zachariasza rozdziały 9-12.

Dlaczego w literaturze apokaliptycznej znajduje się tak wiele obrazów i symboli ? 

W księgach apokaliptycznych różne szczegóły zostały zastąpione symbolami i obrazami a stworzony symbolizm był elementem zagadki dotyczącej szczegółów czasu i miejsca. Celem takiego symbolizmu jednak nie było wprowadzenia zamieszania, lecz raczej pouczenie i zachęcenie nas do wytrwałości w trudnych czasach.

Jakie są znaki czasów ostatecznych ?

Odpowiedz na to pytanie znajdziemy w ewangelia wg św. Mateusza 24:5-8 daje nam ona pewne ważne wskazówki ułatwiające dostrzeżenie zbliżania się końca świata:

„Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem Mesjaszem. I wielu w błąd wprowadzą. Będziecie słyszeć o wojnach i o pogłoskach wojennych; uważajcie, nie trwóżcie się tym. To musi się stać, ale to jeszcze nie koniec! Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będzie głód i zaraza, a miejscami trzęsienia ziemi. Lecz to wszystko jest dopiero początkiem boleści”

 Mt. 24: 5-8

Przybywanie coraz to nowych fałszywych mesjaszy (jezusów), wojny, głód, epidemie i katastrofy naturalne, takie są znaki czasów ostatecznych. Jednak nawet w tym cytacie dane nam jest ostrzeżenie. Nie mamy się dać zwieść (Ewangelia wg św. Mateusza 24:4), ponieważ te wydarzenia będą dopiero początkiem boleści ( Mateusza 24:8 ), ich koniec jeszcze nie nadszedł (Mateusza 24:6).

Wielu interpretuje każde trzęsienie ziemi, każdy kryzys polityczny, i każdy atak na Izraela jako pewny znak, że czasy ostateczne zbliżają się. I choć te wydarzenia oznaczają, że zbliża się koniec świata, nie oznaczają one bez żadnych wątpliwości, że czasy ostateczne już nastały. Apostoł Paweł ostrzegał, że dni ostateczne przyniosą ze sobą większą ilość fałszywych doktryn.

„Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów”

 (1 List św. Pawła do Tymoteusza 4:1)

Dni ostateczne zostały tu opisane jako „niebezpieczne czasy”, ponieważ ciągle zwiększać się będzie zło i ludzie aktywnie będą „opierali się prawdzie”

( 2 List św. Pawła do Tymoteusza 3:1-9; zob. także 2 List do Tesaloniczan 2:3 ).

Inne możliwe znaki to odbudowa Żydowskiej świątyni w Jerozolimie, zwiększona niechęć do Izraela, i kroki w kierunku stworzenia jednego rządu światowego.

Najważniejszym znakiem zbliżania się końca świata jest jednak sam naród Izraela. W 1948 roku Izrael został uznany za niezależny kraj po raz pierwszy od 70 roku naszej ery. Bóg obiecał Abrahamowi, że jego potomkowie będą mieszkali w Kanaanie, w ich „własności na wieki” ( Księga Rodzaju 17:8 ), i Ezechiel prorokował o fizycznym i duchowym zmartwychwstaniu Izraela ( Księga Ezechiela 37 ). Fakt, że naród izraelski mieszka w swojej własnej ziemi jest ważny w świetle proroctw opowiadających o czasach ostatecznych, ze względu na wielką rolę Izraela w nauce o końcu świata 

( Księga Daniela 10:14; 11:41; Apokalipsa 11:8 )

Proroctwa Biblijne

1.

Chrystus zabierze wszystkich nowo narodzonych wierzących, którzy są częścią Jego Kościoła (nowotestamentowi święci) w trakcie tak zwanej Paruzji, pochwycenia 

( 1 List św. Pawła do Tesaloniczan 4:13-18; 1 List św. Pawła do Koryntian 15:51 ). Wierzący zostaną nagrodzeni za dobre uczynki i służbę wykonywaną w trakcie swojego życia na ziemi na Sądzie Ostatecznym Chrystusa, lub nie zostaną nagrodzeni, nie otrzymają życia wiecznego, gdyż nie byli posłuszni i nie służyli (1 Koryntian 3:11-15; 2 Koryntian 5:10).

2.
Antychryst (bestia) zostanie władcą i podpisze traktat pokojowy (przymierze) z Izraelem na siedem lat (Księga Daniela 9:27). Ten czas siedmiu lat będzie znany jako czas ucisku. W jego trakcie będą miały miejsce wielkie wojny, głód, zarazy i katastrofy naturalne. Bóg będzie wylewał swój gniew przeciwko grzechowi, złu i nieprawości. Ucisk będzie cechowała obecność czterech jeźdźców apokalipsy, otwarcie siedmiu pieczęci, trąba i czara gniewu.

3.
Mniej więcej w połowie trwania siedmiu lat pokoju, antychryst złamie pokojowe przymierze z Izraelem i znów wybuchnie wojna przeciwko niemu. Antychryst doprowadzi do ohydy spustoszenia i ustawi swój wizerunek w świątyni, tak by ludzie go czcili (Księga Daniela 9:27; 2 List św. Pawła do Tesaloniczan 2:3-10). Druga część ucisku znana jest jako Wielki Ucisk i czas prześladowania Jakuba.

4.

Pod koniec trwania siódmego roku ucisku antychryst dokona ostatecznego ataku na Jerozolimę, którego kulminacja będzie miała miejsce w Bitwie Armagedon. Jezus Chrystus wróci, zniszczy antychrysta i jego armie, i wrzuci je do jeziora ognia (Apokalipsa 19:11-21). Wtedy Chrystus zwiąże szatana w więzieniu na 1000 lat i będzie rządził w swoim ziemskim królestwie przez 1000 lat (Apokalipsa 20:1-6).

5.

Pod koniec tysiącletniego panowania szatan zostanie wypuszczony, ponownie pobity, a później wrzucony do jeziora ognia (Apokalipsa 20:7-10). Wtedy Chrystus osądzi wszystkich niewierzących (Apokalipsa 20:10-15) na wielkim Białym Tronie Sądu Ostatecznego, wtrącając ich wszystkich do jeziora ognia. Później Chrystus zapoczątkuje istnienie Nowego Nieba i na Nowej Ziemi i Nowego Jeruzalem – które będą wiecznym domem ludzi wierzących. Nie będzie więcej grzechu, smutku czy śmierci (Apokalipsa rozdziały 21-22).

Czym jest bitwa   A R M A G E D O N ?  

Słowo Armagedon pochodzi od hebrajskiego wyrazu Har-Magedon, które oznacza „Górę Megiddo” i jest synonimem przyszłej bitwy, w której Bóg osądzi i zniszczy siły antychrysta, tak jak jest to przepowiedziane w biblijnym proroctwie (Księga Objawienia św. Jana 16.16. 20.1-3, 7-10). Niezliczona ilość osób będzie uczestniczyć w bitwie Armagedon, gdyż ze wszystkich narodów zbiorą się ci, którzy będą walczyć przeciwko Chrystusowi.

Dokładne miejsce doliny Armagedon nie jest znane ponieważ nie istnieje żadna góra o nazwie Megiddo. Aczkolwiek, ze względu na to, że słowo „Har” może oznaczać również wzgórze, toteż istnieje duże prawdopodobieństwo że miejsce to jest wzgórzem otaczającym równinę Megiddo, jakieś sto kilometrów na północ od Jerozolimy. W tym rejonie miało miejsce ponad dwieście bitew. Równina Megiddo i równina Ezdrelon leżąca nieopodal będą głównymi punktami ogniskowymi bitwy Armagedon, która ogarnie cały Izrael aż na południe do edomskiego miasta Bosra (Księga Izajasza 63.1). Dolina Armagedon znana była z dwóch sławnych, zwycięskich bitew Izraelitów:

 1) Zwycięstwa Baraka nad Kananejczykami (Księga Sędziów 4.15)

 2) Zwycięstwa Gedeona nad Midiańczykami (Księga Sędziów rozdział 7). 

 

 „Armagedon” jest ogólnym terminem odwołującym się do końca świata, a nie wyłącznie do bitwy na równinie Megiddo.

Armagedon był również miejscem związanym z wielkimi tragediami: 

1) Śmiercią Saula i jego synów   (1 Księga Samuela 31.15 )

2) Śmiercią króla Jozjasza   (2 Księga Królewska 23.29-30; 2 Księga Kronik 35.22).

W związku z tymi wydarzeniami dolina Armagedon stała się symbolem ostatecznej walki pomiędzy Bogiem a siłami zła. Słowo Armagedon pojawia się tylko w Księdze Objawienia św. Jana 16.16, 

„I zgromadził ich na miejscu, które po hebrajsku nazywa się Armagedon.” 

Objawienia św. Jana 16.16

 

Dotyczy to zebrania królów (przywódcy), którzy walcząc po stronie antychrysta zgromadzą się aby ostatecznie rozprawić się z Izraelem. Nad Armagedonem „kielich wina zapalczywego gniewu Bożego” (Księga Objawienia św. Jana 16.19) będzie wylany, a antychryst ze swoimi naśladowcami zostanie przezwyciężony. 

 „Armagedon” jest ogólnym terminem odwołującym się do końca świata, a nie wyłącznie do bitwy na równinie Megiddo.

 

 

Czterej jeźdźcy apokalipsy

Czterej jeźdźcy apokalipsy opisani są w Księdze Objawienia w rozdziale 6, wersety 1-8.

Czterej jeźdźcy symbolicznie obrazują różne wydarzenia, które wydarzą się przy końcu wieków.

I. Biały Koń

Pierwszy jeździec apokalipsy opisany jest w Księdze Objawienia 6.2:

„I widziałem, a oto biały koń, ten zaś, który siedział na nim, miał łuk, a dano mu koronę, i wyruszył jako zwycięzca, aby dalej zwyciężać.”

Obj.6.2

Najprawdopodobniej pierwszy jeździec wskazuje na antychrysta, który będzie miał władzę i który zwycięży wszystkich którzy się jemu sprzeciwią. Antychryst jest fałszywym naśladowcą Chrystusa, który również powróci na białym koniu (Księga Objawienia 19.11-16).

II. Koń Czerwony (ognisty)

Drugi jeździec apokalipsy pojawia się w Księdze Objawienia 6.4:

„I wyszedł drugi koń, barwy ognistej, a temu, który siedział na nim, dano moc zakłócić pokój na ziemi, tak by mieszkańcy jej zabijali się nawzajem; i dano mu wielki miecz.”

Drugi jeździec odnosi się do strasznej walki jaka będzie miała miejsce przy końcu wieków.

III. Koń Kary

Trzeci jeździec opisany w Księdze Objawienia 6.5-6:

„...koń kary, ten zaś, który siedział na nim, miał wagę w ręce swojej. I usłyszałem, jakby głos pośród czterech postaci mówił: Miarka pszenicy za denara; a oliwy i wina nie tykaj.”

Trzeci jeździec apokalipsy odnosi się do wielkiego głodu, który nastąpi w wyniku tych strasznych wojen od czasów drugiego jeźdźca.

IV. Koń Siwy

Czwarty jeździec wspomniany w Księdze Objawienia 6.8:

„I widziałem, a oto siwy koń, a temu, który na nim siedział, było na imię Śmierć, a piekło szło za nim; i dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, by zabijali mieczem i głodem, i morem, i przez dzikie zwierzęta ziemi.” 

Czwarty jeździec apokalipsy symbolizuje śmierć i zniszczenie. Wydaje się, że jest połączeniem wszystkich poprzednich jeźdźców. Czwarty jeździec apokalipsy przyniesie kolejne wojny i straszliwe spustoszenie głodem, wraz z okropnymi plagami i chorobami. Zdumiewające, albo raczej przerażające, jest to że czterech jeźdźców apokalipsy staje się „prekursorami” straszliwszych sądów, które nastąpią w czasie wielkiego prześladowania

(Księga Objawienia rozdziały 8-9 oraz 16)

 

Kim jest antychryst ?

Istnieje wiele spekulacji odnośnie osobowości antychrysta. Niektórzy upatrują, że jest nim Vladimir Putin, Mahmoud Ahmadinejad czy papież Benedykt XVI. W Stanach Zjednoczonych tytuł antychrysta przypisuje się byłemu prezydentowi Billowi Clintonowi, Georgeowi Bushowi czy obecnemu prezydentowi Barackowi Obamie. Zatem kim jest antychryst i jak możemy go rozpoznać ?

Biblia dokładnie nie podaje skąd będzie pochodził antychryst. Wielu biblistów spekuluje, że będzie on wywodził się ze związku dziesięciu narodów i/ lub z odnowionego Cesarstwa Rzymskiego (Księga Daniela 7.24-25; Księga Objawienia św. Jana 17.7).

Inni wierzą, że będzie Żydem, aby zwieść ludzi, że jest Mesjaszem. Wszystkie jednak te przypuszczenia są tylko spekulacjami, gdyż Biblia nie mówi dokładnie skąd będzie pochodził antychryst i jakiej będzie narodowości. Jednego dnia antychryst się ukaże. 2 Tesaloniczan 2.3-4 mówi nam, w jaki sposób rozpoznamy antychrysta:

„Niechaj was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek niegodziwości, syn zatracenia. Przeciwnik, który wynosi się ponad wszystko, co się zwie Bogiem lub jest przedmiotem boskiej czci, a nawet zasiądzie w świątyni Bożej, podając się za Boga.”

2 Tesaloniczan 2.3-4

Bardzo prawdopodobne, że wielu ludzi będzie mocno zaskoczonych osobowością antychrysta, gdy już się ukaże. Antychryst może już dzisiaj żyć, ale nie wiemy. Marcin Luter był przekonany, że papież żyjący w czasie Reformacji był antychrystem. W latach 40-tych XX wieku, wielu wierzyło że antychrystem jest Adolf Hitler. Inni, żyjący w ciągu ostatnich dwustu lat byli przekonani, że wiedzą kim jest antychryst. Aczkolwiek do tej pory wszystkie te przypuszczenia były fałszywe. Powinniśmy raczej poprzestać na spekulacjach, a raczej skupić się na tym, co Biblia mówi o antychryście: Księga Objawienia św. Jana 13.5-8 wskazuje, że

„dano jej paszczę mówiącą rzeczy wyniosłe i bluźniercze. Ponadto powierzono jej rządy na czterdzieści dwa miesiące. Bestia otworzyła zatem paszczę, aby bluźnić Bogu, Jego imieniu i Jego przybytkowi. Bluźniła również tym, którzy mieszkają w niebie. Zezwolono jej nawet podjąć walkę ze świętymi i odnieść nad nimi zwycięstwo. Dano jej także władzę nad wszystkimi plemionami, ludami, językami i narodami. Pokłonią się jej wszyscy, którzy mieszkają na ziemi; każdy, którego imię nie jest zapisane w Zwoju życia Baranka, przeznaczonego na śmierć od założenia świata.”

Objawienia św. Jana 13.5-8


Czytaj Apokalipsa sw Jana On-line Free
  http://www.baza.az.pl

Apokalipsa sw Jana (na faktach)